De Belgische/Nederlandse band ‘Spoil Engine’ krijgt de taak om te openen op de avond, en dat is een taak die ze goed oppakken. Al bij het tweede nummer wordt er op verzoek van de band een wall of death geleverd, een goed teken dat deze band een juiste opener is dus! ‘Spoil Engine’ is al een tijd niet meer in Nederland geweest, maar ze mogen op veel reactie van het publiek rekenen. Zangeres Iris Goessens is goed bij stem en zet met haar simpele maar krachtige vertoning een erg goede performance neer. De rest van de band speelt ook zeker strak, alleen zit de muzikale mix qua gitaren niet helemaal lekker waardoor de muziek zijn definitie een beetje verliest.
Waar de mix bij de eerste band nog een niet optimaal was, is dit issue bij ‘Walkways’ verdwenen. Ook pakt ‘Walkways’ het enthousiasme wat ‘Spoil Engine’ heeft achtergelaten, en tillen ze dit nóg een stapje hoger.
De band is erg energiek op het podium, en kan ondanks zijn modernere sound op veel bewegende hoofden in het publiek rekenen. Zanger Ran Yerushalmi heeft een breed bereik aan vocals, waardoor de muziek voor iedereen wat wils heeft. Ondanks dat de band haar debuutplaat pas 5 jaar geleden heeft uitgebracht, brengen ze een erg volwassen en goede performance.
‘In Flames’ presenteert een uitgekleed podium met een megagrote “In Flames” banner. Alles is recht-toe-recht-aan waardoor alles op de performance van de band neer komt, en deze stelt niet teleur. De band is zoals vanouds strak en de “Swedish” sound staat als een huis. ‘In Flames’ heeft natuurlijk een grote discografie en deze avond hebben ze een mooie variatie aan nummers van de jaren heen gekozen, met voornamelijk nummers van de albums ‘A Sense of Purpose’, ‘Battles’, ‘Sounds of a Playground Fading’ en ‘Clayman’.
Naast de muziek is er ook de typische Zweedse humor van zanger Anders Fridén. Zo werd het publiek geteased met een drumsolo, die er uiteindelijk toch niet kwam omdat “Drum-solos are so the leadsinger can drink, but i don’t drink so no drum-solos”. Vervolgens schreeuwde het publiek om een bass-solo, waarna het publiek getrakteerd werd op een bass-solo van 3 seconden.
Hoewel de set van ‘In Flames’ erg krachtig begon, zwakte deze halverwege misschien een beetje in tijdens de rustige nummers. Echter door de respons van het publiek bleek toch wel dat ‘In Flames’ zeker nog de aandacht had.
Tegen het einde van de set waren er al meerdere mensen die vanuit de zaal om het nummer ‘Deliver Us’ schreeuwden, en deze mensen werden op hun wenken bediend toen de band opeenvolgend ‘Take This Life’ en ‘Deliver Us’ speelden. De respons van het publiek was weer helemaal terug en de set van ‘In Flames’ wordt krachtig en toepasselijk afgesloten met nummer ‘The End’.
